Κι εκεί που ταλαιπωρούμαστε από χίλιες πλευρές: Χειμώνας, κρύο, ΕΦΚΑ, μειώσεις στους μισθούς, ερωτικές απογοητεύσεις, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, επιπλέον κιλά που εγκαταστάθηκαν από την εποχή των κουραμπιέδων, έρχεται εκείνη. Η Άνοιξη. Ο μόνος λόγος που, επί της ουσίας, καταφέρνουμε και αντέχουμε τις προηγούμενες δύο εποχές.
Η Άνοιξη είναι γένους θηλυκού. Είναι ό,τι πιο κοντινό σε μια almost40something γυναίκα, που ξέρει τι επιθυμεί, προσέχει τον εαυτό της και αγαπά να δημιουργεί. Η Άνοιξη έχει τα πάντα, όπως αυτή η γυναίκα. Έχει καλοκαιρία και κακοκαιρία. Έχει χαρές και νεύρα την ίδια στιγμή. Έχει όρεξη για οτιδήποτε νέο, αλλά και διάθεση να τα γκρεμίσει όλα.
Αυτή, λοιπόν, είναι η εποχή που τα πάντα αλλάζουν γύρω μας. Η ψυχολογία μας ανεβαίνει στο ζενίθ, μαζί με τους βαθμούς Κελσίου. Τα μάλλινα αλλάζουν θέση και τακτοποιούνται δίπλα σε λεβάντες. Τα χελιδόνια επιστρέφουν και χτίζουν φωλιές. Η φύση ανθίζει. Και, φυσικά, ύστερα έρχονται οι μέλισσες, μαζί με τους νέους έρωτες.
Οι έρωτες της Άνοιξης είναι εντελώς διαφορετικοί από τους έρωτες του καλοκαιριού, οι οποίοι ανέκαθεν χαρακτηρίζονταν ως εφήμεροι, όσο, δηλαδή, επιβιώνει το αλάτι πάνω στο δέρμα μας, πριν τελικώς ξεπλυθεί. Οι έρωτες της άνοιξης είναι αναζωογονητικοί. Θυμίσουν τη φύση που ξυπνά από τον βαθύ της ύπνο. Μοιάζουν με την πρώτη στιγμή που θα βρεθούμε κάτω από τον ήλιο σε μια παραλία. Τότε που με δυσκολία ανοίγουμε τα μάτια μας στο φως, αλλά ταυτοχρόνως επιθυμούμε διακαώς το άγγιγμά του.
Την Άνοιξη η ζωή είναι πιο ωραία. Οι ζακέτες ξεχνιούνται στα πιο απίστευτα μέρη, τα χαμόγελα εμφανίζονται συχνότερα, τα παγάκια επιστρέφουν στα ποτήρια και η οικονομική κρίση, μοιάζει, κάποιες φορές, αδύναμη να επηρεάσει την ψυχολογία μας.
Και κάπου εκεί, σκέφτεσαι την σοφία που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του κόσμου. Άλλωστε, πάντα μετά τη νύχτα ακολουθεί η μέρα, μετά τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο, μετά τα δάκρυα προκύπτουν τα γέλια και μετά το Χειμώνα ξυπνά η Άνοιξη.
Τώρα είναι, που δοκιμάζουμε τη θερμοκρασία στη θάλασσα, βρέχοντας για λίγο τα πόδια μας. Τώρα είναι, που ονειρευόμαστε τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Τώρα είναι, που πρέπει ν’ αποφασίσουμε, επιτέλους, τι μας κάνει ευτυχισμένους. Δεν υπάρχει λόγος και χρόνος για άλλες καθυστερήσεις. Το αποτέλεσμα του αγώνα έχει κριθεί από καιρό.
Ο Χειμώνας τελείωσε. Και στη φύση, αλλά και μέσα μας. Ας υποδεχθούμε, επομένως, την εποχή «φορώντας» το καλό μας πρόσωπο. Βελτιώνοντας τη ζωή μας. Προσέχοντας τον εαυτό μας. Ανθίζοντας. Ας μας κάνουμε, επιτέλους, το δώρο που επιθυμούμε. Μια ζωή που να μας αξίζει. Μοιρασμένη με φίλους, οικογένεια κι έναν σύντροφο. Με εκείνους, δηλαδή, που αποτελούν μέρος της ευτυχίας μας.
Άλλωστε, η ευτυχία, σχετίζεται με τις επιλογές μας. Και αυτήν την Άνοιξη, ξυπνώντας, κατά μία έννοια, από τη χειμερία νάρκη, που είτε έχουμε επιβάλει στον εαυτό μας, είτε μας έχει επιβληθεί από «άλλους», ας αποφασίσουμε να επιλέξουμε σωστά.
Όπως η φύση αναγεννιέται, ας αναγεννηθούμε κι εμείς. Απομακρύνοντας από τη σκέψη μας την τοξικότητα του χειμώνα, των διαφόρων «άλλων» που μας περιτριγυρίζουν και των συντρόφων που απογοήτευσαν τις προσδοκίες μας.
Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, με ό,τι μας κάνει να βελτιωνόμαστε, να εξελισσόμαστε και να νιώθουμε πως μέσα μας «θα ‘ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη».
Υ.Γ. Οι άνδρες που έρχονται με την Άνοιξη φορούν κολόνια και μυρίζουν όμορφα σαν ανθισμένος κήπος, ενώ το άρωμα τους που σε συνοδεύει συνέχεια, σε κάνει να νιώθεις πώς όλα θα πάνε καλά από εδώ και πέρα.